ตั้งแต่เดินทางมาจากอำเภอสวรรคโลก จ.สุโขทัย เพื่อมาศึกษาต่อที่พิษณุโลก ในความจำของตนเอง ว่ามีศาลาท่าน้ำหน้าวิหารวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ ศาลาเทพเยนท์ เมื่อพบเห็นเรื่องราวในเฟสบุคส์ จึงนำเรื่องศาลานี้มาเพื่อเล่าสู่กัน ปัจจุบันไม่มีศาลานี้แล้ว
ศาลาพิษณุโลก-2523
เอนก นาวิกมูล เขียน พุธ 14เมษา 2564
ศาลาท่าน้ำ หน้าวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ อ.เมืองพิษณุโลก ริมแม่น้ำน่าน
ติดลายลูกไม้หรือลายขนมปังขิง(ได้แบบมาจากฝรั่ง -ginger bread) นิยมประดับกันในยุคร.5 –ร.8 โดยประมาณ
มีตัวหนังสือติดบนหน้าจั่วว่า “วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ นายบุญ ลาภสมทบ บูรณะศาลาสิ้นเงิน 1300 บาท “ แต่ไม่ระบุ พ.ศ.
ไม่แน่ใจว่าอีกด้านหนึ่ง คือด้านริมแม่น้ำเขียนปีไว้หรือไม่
ปัจจุบันพ่อค้าไม้พยายามฉลุลายทำนองของเก่าสำหรับประดับตามวัดตามบ้าน และร้านอาหารต่างๆ ช่างยุคใหม่ชอบทำขอบมน ฝีมือและการออกแบบยังสู้ของเก่าไม่ได้ ต้องสังเกตและหาทางทำให้ดูดีไม่แพ้ของเก่า
นายเอนกถ่ายเมื่อติดตามอาจารย์อภัย นาคคง วิทยาลัยเพาะช่าง พาคณะครูบาอาจารย์ไปเที่ยวสุโขทัย+พิษณุโลก พ.ศ. 2523
พระวิหารด้านทิศตะวันตก ประดิษฐานพระพุทธชินราช หล่อด้วยสำริด ปิดทอง มีซุ้มเรือนแก้วที่สง่างาม สร้างราวยุค พ.ศ.1900 คนไปกราบไหว้กันไม่ขาดสาย
ศาลายังอยู่หรือไม่ ไม่ทราบ เปลี่ยนรูปโฉมไปอย่างไรหรือไม่ ไม่ทราบ
พักหลังวัดใหญ่น้อยนิยมสร้างอะไรต่อมิอะไรที่ไม่จำเป็นเพิ่มเข้าไปมากมายจนภูมิทัศน์ดีๆพังพินาศ วัดรกรุงรัง เป็นแบบนี้เหมือนกันแทบทุกวัด
เถรสมาคม และกระทรวงวัฒนธรรม ควรกำหนดนโยบายใหม่อย่างจริงจังเสียที สถาบันการศึกษาด้านสถาปัตยกรรมต้องเข้าไปมีบทบาทในการชี้แนะพระ
เอนก นาวิกมูล เขียน 12.10 น.พุธ14เมษา2564
คำบรรยายภาพศาลาหน้าวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ พิษณุโลก เอนก นาวิกมูล ถ่าย BW-0633-019-ส6ธค2523